Niet mee kunnen spelen maakt Ira verdrietig

Tijdens de bevalling heeft de 7-jarige Ira een hersenbeschadiging opgelopen. Hierdoor zit hij in een rolstoel. Zijn lijfje kan vrijwel niets. Cognitief is er niks aan de hand. Ira kan goed leren en praten, maar hij zit daardoor wel opgesloten in zijn lichaam. Ira wil niets liever dan met andere kinderen spelen. Maar er is geen enkele speeltuin in zijn buurt waar hij iets kan doen. Zijn moeder Marlinde is radeloos.

“Als ik met Ira langs de speeltuin bij ons om de hoek wandel, wil hij ook spelen. Ik probeer hem dan ergens op te zetten, maar vervolgens kan hij niets. Dan maar weer eraf. Er zit niets anders op dan aan de zijlijn te kijken hoe andere kinderen spelen.”

Een geschikte speeltuin is geen luxe

Ira is zich bewust van zijn beperking en dat hij niets kan zonder hulp. “De frustratie is dan ook groot. “Nu hij ouder wordt, merk ik dat steeds meer. Dan roept hij huilend ‘wat een rotleven heb ik!’. Hij heeft ook vragen als ‘kan ik later wél lopen, mama?’. Het doet mij veel verdriet hem te vertellen dat hij nooit zal lopen.”

“Ira moet leren leven met zijn beperking. Maar tegelijk hebben wij als volwassenen én als maatschappij ook een verantwoordelijkheid om de wereld toegankelijk te maken voor deze kinderen. Een geschikte speeltuin is geen luxe. Spelen hoort bij ieder kind en ze leren er ook van alles, zoals sociale omgangsvormen. Dat is hartstikke belangrijk! Maar als deze speelplekken er niet zijn, hoe maak je dan vriendjes? Ira zal altijd hulp nodig hebben. Maar hoe beter hij zich nu kan ontwikkelen, hoe beter hij later in de maatschappij mee kan doen.”

Maak speeltuinen toegankelijk

Er zijn duizenden kinderen zoals Ira. Jouw steun maakt speeltuinen toegankelijk voor hen. Een rolstoeldraaimolen zorgt ervoor dat Ira voor het eerst zelf iets kan in de speeltuin, zonder de hulp van zijn ouders. Zo kan hij meedoen met de andere kinderen en krijgt hij zelfvertrouwen. Zo kan Ira weer lachen.