Naar hoofdinhoud
Robin alleen aan haar verjaardagstafel

“Dat ik er anders uitzie is niet erg, geen vriendjes dat is pas erg.”

Dat zijn de woorden van Robin. Haar droom is ook onze missie: Geen kind zonder vriendjes. Laten we er samen voor zorgen dat geen kind met een handicap wordt buitengesloten, maar gewoon mee kan doen!

Onafhankelijke stichting

De Nederlandse Stichting voor het Gehandicapte Kind is een onafhankelijke stichting. We kunnen ons werk doen dankzij de steun van de vele donateurs, vrijwilligers en alle andere betrokkenen die hetzelfde willen bereiken als wij: geen kind zonder vriendjes.

De droom

Een samenleving waarin kinderen met en zonder een handicap samen opgroeien. Waarin het volkomen normaal is dat ze bij elkaar op school zitten, samen spelen in de speeltuin en sporten bij dezelfde sportvereniging.

Dat is de droom

Dromen realiseren is teamwork

Elke dag werken we keihard om die droom te realiseren. Met ons vaste team, bestaande uit circa 40 collega's met en zonder handicap. Maak kennis met ons team

Met de 10.000 vrijwilligers die de jaarlijkse landelijke collecte verzorgen. En met de ruim 1.000 projectpartners waarmee we bijna 400 projecten realiseren. En natuurlijk onze ambassadeurs, famous friends en bijzondere partners.

  • Famous friends

    Meerdere BN-ers dragen ons werk een warm hart toe. Onder andere televisiepresentatrice en politicus Lucille Werner.

  • Partners

    Zonder onze bijzondere partners zouden we niet zo’n groot verschil kunnen maken voor kinderen met een handicap. 

We leren van de kinderen

We vinden het belangrijk dat de kinderen met een beperking hun mening kunnen geven over hoe wij het werk het beste kunnen doen. Tenslotte zijn zij de ervaringsdeskundigen. Daarvoor hebben wij een Kinderraad, bestaande uit kinderen met diverse handicaps. 

Maak kennis met de Kinderraad

Gewoon meedoen is niet zo gewoon

Kinderen met een handicap voelen zich vaak eenzaam. Omdat ze niet mee kunnen of mogen doen. Wat dat met deze kinderen, hun broertjes, zusjes en ouders doet, lees je in hun persoonlijke verhalen.

  • “Hij kijkt zo raar. Hij is gek. Met hem ga ik niet spelen." Skips moeder Gabriëlle hoort het regelmatig, maar wennen doet het nooit: "Het doet nog altijd pijn.”

  • Felix is een verhalenverteller. Hij heeft een enorme fantasie en kletst tegen iedereen die het horen wil. Maar vriendjes heeft hij nauwelijks.

  • “Voor kinderen zoals Nova is geen onderwijs mogelijk.” Toen Alja van Maanen dit zes jaar geleden te horen kreeg, voelde het alsof ze een klap in haar gezicht kreeg.