Naar hoofdinhoud
Sep zittend in het gras met een voetbal

Voetbal is voor Sepp de beste therapie

Sepp uit Malden is 13 jaar oud en voetballen is zijn grootste passie. Dat hij in de Bijzondere Eredivisie mocht spelen voor VVV Venlo, was een keerpunt in zijn leven. Moeder Francis: “Sepp heeft een hele moeilijke tijd achter de rug waarin hij erg ongelukkig was. Zijn handicap frustreerde hem enorm. Het is ongelooflijk om te zien hoeveel blijer Sepp is nu hij voetbalt in een team met gelijkgestemde kids.”

Nauwelijks vriendjes

Sepp werd geboren met een hersenbeschadiging. “Qua emotioneel niveau zit hij rond de 6 à 7 jaar,” vertelt Francis. “In de omgang met leeftijdsgenootjes is dit erg lastig. Hij weet zich geen raad met sociale situaties. Sepp heeft hierdoor nauwelijks vriendjes. Kinderen zonder handicap uit de buurt zijn allemaal sneller dan hij is. En kinderen zijn dan heel hard. Hij legt het constant af. Soms gaan kinderen in de buurt samen een stukje fietsen. Bij Sepp duurt het misschien wel een half uur voordat hij überhaupt op zijn fiets zit. Daar wachten de andere kinderen misschien één keer op maar meestal zijn ze al lang weg voordat Sepp klaar is. Daar raakt hij ontzettend gefrustreerd van.”

Naast zijn hersenbeschadiging heeft Sepp een heupaandoening. “Sepp lag soms maandenlang van z'n enkels tot z'n middel in het gips na operaties. Als hij daaruit kwam kon hij niks meer.”

Angst om dood te gaan

Als Sepp 7 is, wordt zijn zusje Lola geboren. Lola blijkt ook verschillende beperkingen te hebben en ze overlijdt een paar weken na de geboorte. “Door de dood van Lola kwam bij Sepp het besef: Lola was gehandicapt en ik ben ook gehandicapt. Lola konden ze niet beter maken en zij is dood gegaan. Dus ik ga ook dood. In deze periode was Sepp ontzettend boos, radeloos en verdrietig. Hij ontwikkelde een enorme angst om dood te gaan. Dan sloeg hij op de drain in zijn hoofd. Ging schoppen en slaan.”

Radeloos

Ook op school ging het steeds slechter. “Sepp voelde zich buitengesloten en werd gepest. Hij was zo ongelukkig. Hij raakte depressief, zo erg dat hij niet meer wilde leven. Hij gilde in deze periode elke dag dat hij dood wilde. Dan schopte en sloeg hij om zich heen. In al zijn woede was hij zo sterk dat wij hem nauwelijks in bedwang konden houden. Je kind zo ongelukkig zien is het allerergste wat je als ouder kunt meemaken. Het maakt je echt radeloos.”

Zelfvertrouwen door voetbal

Maar Sepp is een doorzetter. En terwijl de vele therapieën die hij volgt nauwelijks werken, krijgt hij plezier in voetballen. Op de G-voetbalclub voelt hij zich begrepen. Hier is iedereen anders en daardoor ook normaal. Het geeft Sepp enorm veel plezier en zelfvertrouwen dat hij niet meer het enige kind is dat de rest niet kan bijhouden. Zijn ouders zien hem met sprongen vooruit gaan. Voetbal blijkt voor Sepp de allerbeste therapie.

Grootste droom

Sepp kon dan ook zijn geluk niet op toen hij vorig jaar mocht voetballen in de Bijzondere Eredivisie. Francis: “Sepp is mega Ajax-fan. Hij spaart alles van Ajax en zijn slaapkamer is een walhalla van Ajax-spullen die hij door de jaren heen verzameld heeft. Het is dan ook zijn grootste droom om ooit voor Ajax uit te mogen komen. In de Bijzondere Eredivisie speelt Sepp bij VVV Venlo en dat vindt hij prima voor nu. Maar als Ajax belt, zijn ze hem kwijt.“

Heb je deze verhalen al gelezen?

Hoe groot de impact is van eenzaamheid op het leven van kinderen met een handicap ontdek je in hun aangrijpende verhalen.