Er is geen plek op school voor Emma

Emma is een nieuwsgierig en vrolijk meisje. Afgelopen november werd ze vier jaar. Het zou een bijzonder jaar voor haar worden. Ze keek er enorm naar uit. Eindelijk naar de basisschool! “Met de grote kindjes”, zoals ze dat zegt. Maar de lach in haar ogen maakte plaats voor dikke tranen.

Emma is niet welkom op scholen in de buurt

Emma heeft het Syndroom van Down, waardoor haar ontwikkeling wat trager gaat dan haar leeftijdsgenootjes. De scholen in haar buurt willen of kunnen haar de extra aandacht niet geven die ze nodig heeft. Overal wordt ze weggestuurd. Er is nergens plek voor haar. Moeder Merel ziet Emma vereenzamen: “Als ik met Emma langs de drukke schoolpleinen in de buurt loop, is ze niet te houden. Ze wil meespelen! Maar dat gaat dus niet. Thuis speelt Emma in haar eentje. Ze laat haar poppen altijd in een groepje samen spelen. Zij hebben wel vriendinnetjes, zegt ze dan. Op zo’n moment kan ik wel huilen.”

Doodsbang dat mijn kindje eenzaam achterblijft

"Als ik met Emma door de buurt loop, weet niemand wie Emma is", vertelt Merel verder. “Maar om me heen hoor ik allemaal kinderen elkaar roepen of gedag zeggen; zij kennen elkaar waarschijnlijk van school. Maar naar Emma wordt dat niet gedaan, omdat ze haar niet kennen. Emma wil zó graag met de grote kindjes naar school en vriendschapen sluiten. Maar ze wordt overal weggestuurd. Ik zie de eenzaamheid in haar ogen, en het voelt alsof ik faal als moeder. Emma wil ook zo graag deel uitmaken van die wereld, maar wordt keer op keer buitengesloten."

"Mijn hart breekt elke keer weer als we te horen krijgen dat er geen plek voor Emma is.''

“De meeste vriendschappen worden op school gesloten. Samen naar een school in de buurt. Samen plezier maken. Samen opgroeien en vriendjes en vriendinnetjes maken. Dat mogen kinderen zoals mijn Emma toch ook? Het is niet alleen leuk en gezellig. Het is van levensbelang. Ik ben doodsbang dat mijn kindje eenzaam achterblijft.”

Samen naar School-klas

''Via vrienden hoorden mijn man en ik over een Samen naar School-klas. Hier hadden wij zelf nog nooit over gehoord. Voor Emma zou een Samen naar School-klas in de buurt perfect zijn. Op de reguliere basisschool kan Emma in een aangepast klaslokaal les krijgen. Ze kan dan passende zorg en onderwijs krijgen. En waar mogelijk sluit ze aan bij kinderen zonder handicap. Op die manier kan Emma alle kansen krijgen om zich zo goed mogelijk te ontwikkelen. Dat gunnen we haar zo. Ze kan dan echt bij de gemeenschap horen, omdat de kinderen van jongs af aan met haar opgroeien. Dan zal ze ook vriendinnetjes of vriendjes hebben en zal er op straat gedag tegen haar gezegd worden."

Vanwege privacy redenen kunnen namen of beelden zijn aangepast in dit artikel. De verhalen berusten op de waarheid.