

Bjorn is lekker zichzelf tijdens de breakdance-cursus
Bjorn (12) houdt van bewegen. Maar door vervelende ervaringen in het verleden heeft hij een hele tijd niet meer aan sport gedaan, vertelt zijn moeder Marijke. De Samen Dansen breakdance-cursus was hem op het lijf geschreven: “Iedereen doet op zijn eigen manier mee, het gaat om het plezier in het dansen.”
Van uitdaging naar nieuwe kansen
Bjorn heeft een spierziekte en autisme. Zelf vindt hij dat vervelende woorden; voor hem is het gewoon een uitdaging. Maar kinderen zonder beperking gaan er soms minder respectvol mee om, uit onwetendheid, zegt Marijke: “Bjorn functioneert anders, beweegt anders; dat wordt dan als grappig gezien. Op de reguliere sportvereniging werd hij ermee gepest. Daar was hij helemaal klaar mee. Daarom heeft hij heel lang niets gedaan.”
Terwijl Bjorn wel van sporten houdt, vertelt hij. Van voetbal bijvoorbeeld, maar ook van dansen: “Thuis dansen we vaak door de kamer met de muziek aan.” Hij was dan ook enthousiast toen hij op school een flyer kreeg over de Samen Dansen cursus: coole moves leren, dat leek hem wel wat!
Dansen op je eigen manier
In de dansgroep voelde hij zich thuis. Dat er ook kinderen zonder handicap meededen, is hem niet eens opgevallen, vertelt Marijke. “Iedereen kon op zijn eigen manier meedoen. De docenten deden eerst een aantal pasjes voor, daarna kon je iets uitzoeken en het op je eigen manier uitvoeren, passend bij je mogelijkheden. En aan het eind deden ze een soort battle tegen elkaar.”
“Het ging er niet om dat de uitvoering perfect was maar dat je plezier had in het dansen, en dat was te zien. Hij was lekker zichzelf met een lach op zijn gezicht. En als zijn energie op was kon hij gewoon even pauze nemen. Ik vind het fijn dat hij lekker zijn ding kon doen. Als er weer zo’n cursus komt dan doen we weer mee.”
Heb je deze verhalen al gelezen?
Hoe groot de impact is van eenzaamheid op het leven van kinderen met een handicap ontdek je in hun aangrijpende verhalen.