De runningframe geeft Matthijs vleugels

Matthijs is een zeer gedreven jongen; hij wil niets liever dan bewegen, rennen, actie! Maar door zijn motorische handicap heeft hij moeite met lopen. De runningframe biedt uitkomst: dankzij dit hulpmiddel vliegt hij over de atletiekbaan. Bovendien helpt Frame Running hem om zijn voortschrijdende beperking tegen te houden. “Als hij niet beweegt dan komt hij in een rolstoel.”

Bewegingsstoornis

Matthijs heeft een handicap die SCA 13 heet, een stoornis in de kleine hersenen. “Het is een bewegingsstoornis,” vertelt zijn vader Camiel. “Hij kan zijn bewegingen niet goed beheersen. Hij praat langzaam, heeft last van tremors en loopt wankel. Ze noemen het ook wel een dronkenmansloopje.”

Bij Matthijs’ geboorte leek alles in orde. “Pas toen hij ging lopen zagen we dat hij steeds na een stuk of twintig stappen omviel. Dat vonden we een beetje gek, maar we zochten er niks achter. Totdat hij steeds vaker viel. In huis moest hij zelfs een helmpje op.” Via een kinderfysiotherapeut kwamen ze bij de neuroloog terecht. Matthijs bleek SCA 13 te hebben, zeldzaam voor kinderen. De neuroloog gaf hen het advies om hem zo veel mogelijk te laten bewegen, herinnert Camiel zich. “Je kan er oud mee worden, maar SCA 13 is licht progressief. Als je niet beweegt dan kom je hoogstwaarschijnlijk in een rolstoel.”

Drang naar vrijheid

Gelukkig wíl Matthijs ook niets liever dan bewegen. “Hij is zeer gedreven. We noemen hem wel eens een Jack Russel, hij gaat maar door. We zitten vaak bij de eerste hulp voor een hechting. Maar zijn drang naar vrijheid is heel groot.” En het toeval wilde dat er net een Frame Running team werd opgericht in het dorp waar ze naartoe verhuisden. Bij deze sport kunnen mensen met een motorische handicap rennen met hulp van een frame op drie wielen. De eerste proefrit was meteen een succes: “Matthijs viel met zijn neus in de boter. Hij wil graag heel hard en op de runningframe kan dat. Aan de lach op zijn gezicht zagen we dat hij er ontzaglijk veel plezier in had.”

Inmiddels doet Matthijs deze sport alweer bijna een jaar. Het geeft hem zelfvertrouwen, ziet Camiel. “Op deze leeftijd begint hij te zien wat andere kinderen allemaal kunnen, en dat mist hij. Ook daarom is Frame Running zo mooi voor hem. Het geeft hem de mogelijkheid om over de baan te racen, hij kan rennen! De Frame Runner geeft hem vleugels.”

Matthijs hoort er gewoon bij

Op de club hoort Matthijs er gewoon bij. “Andere kinderen van de vereniging accepteren hem, hij is een van hen, net als op school. Op school kent iedereen elkaar en het is daardoor een heel inclusieve gemeenschap.” En soms sport hij mee met de gewone atleten. Op zijn runningframe, maar ook lopend met een harnasje aan, geholpen door een begeleidster. “Dan krijgt hij ook een medaille; hij doet gewoon mee, daar wordt hij heel blij van.”

We kijken niet naar de onmogelijkheden, maar onderzoeken hoe het wel kan

Frame Running past bij de manier waarop Matthijs’ ouders in het leven staan. “We kijken niet naar de onmogelijkheden maar onderzoeken altijd hoe het wél kan”, vertelt Camiel. Daarom zit Matthijs ook op een reguliere school, waar hij goed meedraait. Ook nemen zijn ouders hem mee op reis, is hij op een zitski de berg af gegaan en heeft hij in een zweefvliegtuig gezeten. “De grootste pijn voor ons als ouders was dat een kind dat cognitief zo sterk is, lichamelijk zo beperkt is. Wat zou er wel niet van hem gekomen zijn als hij geen beperking had? Daarom willen we alles met hem doen.”

Dankzij donateurs

Het Frame Running team is opgericht met steun van de donateurs vanStichting het Gehandicapte Kind. Daarmee zijn onder andere de runningframes aangeschaft, die de kinderen kunnen lenen. Maar nu Matthijs het zo leuk vindt, probeert zijn vader om een eigen runningframe voor hem te krijgen. “Dat is nu bijna gelukt: dankzij het Platform Uniek Sporten heb ik een groot gedeelte van de aanschaf vergoed gekregen. Dan kunnen andere mensen weer van de leenfiets gebruik maken.”

In elke gemeente een Frame Running team

Eigenlijk zou er in elke gemeente Frame Running team moeten zijn, vindt Camiel. “Ik kan het bijna niet geloven dat we daar, in een van de rijkste landen ter wereld, geen middelen voor hebben. Daarom zijn we er heel dankbaar voor dat donateurs dit mogelijk maken. Zo’n runningframe kost zo’n tweeënhalf duizend euro. En nu kunnen kinderen met een kleine bijdrage toch gewoon sporten. Dat is voor iedereen belangrijk. En voor Matthijs extra belangrijk om zijn progressieve beperking zo veel mogelijk tegen te houden.”

Fotocredits: Camiel Driessen