Eindelijk is er een sport voor Keet

“Kom Keet, dan gaan we lekker hard!”, galmt het over de atletiekbaan. Keet zit sinds september 2021 op Frame Running. Een para-olympische sport voor mensen met een loopbeperking. Iedere week kijkt ze enorm uit naar de training. Want daar ziet ze haar sportmaatjes én kan ze mee doen.

Haar moeder Sissy vertelt blij: “Eindelijk is er een sport voor Keet. Ze is bloedfanatiek en wordt er steeds beter in. We zien haar vooruitgaan.” Ieder kind moet kunnen sporten, samen met leeftijdgenootjes met en zonder handicap. Want sporten is leuk, het maakt je sterker en geeft een gevoel van ergens bij horen. Dat gun je iedereen.

Meedoen niet vanzelfsprekend

De vrolijke Keet is geboren met cerebrale parese. Het is vooral haar rechterhersenhelft die niet goed functioneert, waardoor ze sleept met haar linkerbeen. Haar moeder vertelt: “Keet kan wel zonder hulpmiddel lopen, maar is trager dan andere kinderen. Ze draagt klittenband om haar enkel om haar voet omhoog te houden, een zogenaamde foot-up. Ze loopt een beetje achter in spraak en heeft moeite om op woorden te komen. Ook leert ze wat moeilijker, waardoor ze achterloopt in haar ontwikkeling.”

Voor kinderen met een handicap is het lang niet altijd vanzelfsprekend om andere kinderen uit hun buurt te ontmoeten. De sportvereniging speelt hierin een belangrijke rol. Sissy: “Keet zit op een leuke Mytylschool in Leiden. Ze gaat daar met de taxi naartoe. Daarom heeft ze geen leeftijdgenootjes en vriendjes in de buurt om mee af te spreken. Ze komt pas om vier uur thuis van school en is dan heel moe. We gaan dan ook al bijna eten, dus tijd om af te spreken is er niet. Voor haar is dit nu nog normaal. Ze weet niet beter. En ze heeft een oudere broer en zus die met haar spelen. Maar als ze ouder wordt, zal ze daar wel meer besef van krijgen.”

Elkaar ontmoeten op de club

Frame Running betekent zoveel meer dan alleen sporten voor kinderen als Keet. Moeder Sissy: “Ik had in de krant gelezen dat deze sport wordt aangeboden bij ons op de atletiekvereniging. Ik dacht ‘dit is een uitkomst!’. Keet zat eerst op dansen, maar dat ging allemaal veel te snel. Eindelijk is er ook voor haar een sport waar ze aan mee kan doen, die geschikt is en waar rekening wordt gehouden met wat ze kan. En waarin ze kan groeien. Ze wordt steeds beter in het nemen van bochtjes en kan steeds harder gaan. Haar tijd is zoveel sneller dan een jaar geleden."

"Keet kijkt altijd heel erg uit naar de training. Om de andere kinderen te ontmoeten. Ze heeft er al een paar vriendjes gemaakt. Ze rent altijd heel hard rondjes met Madelief. Mooi ook dat ze tegelijk trainen met leeftijdgenootjes zonder handicap. Zo ontmoeten ze elkaar. Soms doen de groepjes oefeningen samen. Zoals laatst een estafette. Dat was superleuk! En als ouders hebben we ook veel lol aan de kant. We drinken samen koffie en kletsen wat. Fijn ook om andere ouders te ontmoeten en te spreken.”

"We hebben laatst meegedaan met de Mega Wandel Marathon, een heel leuk en inclusief wandelevenement van Stichting het Gehandicapte Kind. Dit konden we met ons hele gezin doen. Een trainer en twee sportmaatjes van Keet met hun familie deden ook mee. Dat was heel leuk."

Sporten in de buurt

Als het aan Keet en haar moeder lag, zouden nog veel meer verenigingen Frame Running aanbieden. Moeder Sissy: “Wij hebben het geluk dat we vlakbij Boskoop wonen, in Hazeswoudedorp. Kinderen komen nu van heinde en verre naar AV’47. Het zou zo mooi zijn als ook zij in hun buurt kunnen sporten. Dan maak je ook vriendschappen in de buurt. Belangrijk om ook buiten de sport af te spreken en samen te spelen of andere leuke dingen te doen.”

Gewoon doen

Sissy heeft een belangrijke boodschap voor andere ouders: “Is er een Frame Running groep bij jou in de buurt? Maak er gebruik van, gewoon doen, het is echt geweldig! Ik zou ook heel graag met Keet gaan Frame Schaatsen. Ik heb alle hoop op de ijsbaan in Leiden. Als ze het daar gaan aanbieden, gaan we er zeker heen!”